ദിവ്യ

നമ്മുടെ ഇരുപതാം വിവാഹവർഷികത്തിന് ദിവ്യ എന്ന ഒരു പുതിയ സംസ്കൃതവൃത്തം അവതരിപ്പിക്കുന്നു.

'സ'ഗണം കഴിഞ്ഞ് മൂന്ന് 'യ'ഗണം വരുന്ന സമവൃത്തമാണ് ദിവ്യ (സമവായം എന്നൊന്നും വരികൾക്കിടയിൽ വായിക്കരുത്).

വൃത്തങ്ങളുടെ ലക്ഷണം സാധാരണ ആ വൃത്തത്തിൽത്തന്നെയാണ് പറയാറുള്ളത്. അതിനാൽ, ദിവ്യ എന്ന വൃത്തത്തിന്റെ ലക്ഷണം "സയയം യ ചേർന്നാലതാകുന്നു ദിവ്യ" എന്നു നിശ്ചയിച്ചിരിക്കുന്നു. (ഈ വരി ദിവ്യ വൃത്തത്തിലാണ്.)

ദിവ്യ വൃത്തത്തിൽ എഴുതിയ ഒരു ശ്ലോകം:

അരികത്തിരുന്നിട്ടു തല്ലിത്തളർന്നും
കരമൊത്തു നൃത്തം ചവുട്ടിത്തിമിർത്തും
പരുവത്തിലൊക്കെസ്സുഖിച്ചും തപിച്ചും
ഇരുപത്തു കൊല്ലം കഴിഞ്ഞെത്ര വേഗം!

ദിവ്യ വൃത്തം നല്ല താളാത്മകമാണ്. സംസ്കൃതത്തിലെ മറ്റുചില വൃത്തങ്ങളുമായി ദിവ്യയ്ക്ക് അടുപ്പവും സാദൃശ്യവുമുണ്ട്.

ഉദാഹരണമായി,

• ഭുജംഗപ്രയാതത്തിന്റെ (യകാരങ്ങൾ നാലോ ഭുജംഗപ്രയാതം) നാലു യഗണങ്ങളിൽ ആദ്യ യഗണം സഗണം ആയാൽ ദിവ്യ ആയി. അതായത്, ഭുജംഗപ്രയാതത്തിന്റെ രണ്ടാമക്ഷരം ഗുരുവിൽ നിന്നും ലഘു ആകുന്നു.
• കോകരതത്തിന്റെ (സയസം യവും കോകരതാഖ്യവൃത്തം) രണ്ടാം സഗണം യഗണം ആയാൽ ദിവ്യ. അതായത്, കോകരതത്തിന്റെ എട്ടാം അക്ഷരം ലഘുവിൽ നിന്നും ഗുരു ആകുന്നു.
• ഇന്ദ്രവജ്രയിൽ (കേളിന്ദ്രവജ്രയ്ക്കു തതം ജഗംഗം) ഏഴാമക്ഷരം ഗുരുവായാൽ കല്യാണി എന്ന വൃത്തമാവും (കല്യാണി തഗണം മൂന്നു ഗുരുരണ്ടോടു ചേരുകിൽ). കല്യാണിയുടെ ആദ്യഗുരുവിനു പകരം രണ്ടു ലഘു ആകുമ്പോൾ കിട്ടുന്ന വൃത്തമാണ് ദിവ്യ.

വൃത്തം: ദിവ്യ (സയയം യ ചേർന്നാലതാകുന്നു ദിവ്യ)