മുകളിൽ ആകാശം
ഒരു കോവൈയാത്രക്കിടയിൽ. എന്തൊരാകാശം .. ആകാശം കാണണമെങ്കിൽ കേരളം വിടണം. കൂറ്റൻ കെട്ടിടങ്ങൾക്കിടയിൽ കുടുങ്ങിയ ഒരു കീറാകാശമേ മലയാളിക്ക് ഉള്ളു. മലയാള മനസ്സു പോലെത്തന്നെ.
നല്ല ആകാശം കാണണമെങ്കിൽ ഇങ്ങ് സീയാറ്റിലിൽ വരണം. രാത്രിയെന്നോ പകലെന്നോ വ്യത്യാസമില്ലാതെ നീണ്ടുനിവർന്നു കിടക്കുകയല്ലേ! എന്നാൽ കേരം തിങ്ങും കേരളനാട്ടിൽ ഇതാണോ സ്ഥിതി?
ഒന്നാന്തി കള്ളും മയമുള്ള തള്ളും
പണ്ടേ മറഞ്ഞൂ! കലികാലമല്ലേ?
ഇന്നില്ല കഷ്ടം, കവിതന്റെ വിണ്ണും:
പൊന്നേ, മടുത്തീ മലയാള ജന്മം!
(വൃത്തം: ഇന്ദ്രവജ്ര)
Labels: ഇന്ദ്രവജ്ര, ശ്ലോകം
0 Comments:
Post a Comment
<< Home