അമരുകശ്ലോകം!

ഉമേഷിന്റെ അമരുക പരിഭാഷകൾക്ക് ചെറിയ വൃത്തത്തിൽ ഒരു ട്രോൾ എഴുതിയാലോ എന്ന് ഒരാഗ്രഹം. പ്രോത്സാഹിപ്പിച്ചാൽ സമയം കിട്ടുന്നമുറയ്ക്ക് വീണ്ടും തുടരും. ഇന്ററസ്റ്റ് അളക്കാനുള്ള ശ്രമമായതിനാൽ അധികം സമയം ചെലവഴിച്ചിട്ടില്ല.

അമരുകനെപ്പറ്റി കൂടുതൽ ഇവിടെ വായിക്കാം.

അമരുകശതകത്തിലെ അറുപത്തേഴാം ശ്ലോകം.

ഒറിജിനൽ (ശാർദ്ദൂലവിക്രീഡിതം):

പുഷ്പോൽഭേദമവാപ്യ കേളിശയനാദ്ദൂരസ്ഥയാ ചുംബനേ
കാന്തേന സ്ഫുരിതാധരേണ നിഭൃതം ഭ്രൂസംജ്ഞയാ യാചിതേ
ആച്ഛാദ്യ സ്മിതപൂർണ്ണഗണ്ഡഫലകം ചേലാഞ്ചലേനാനനം
മന്ദാന്ദോളിതകുണ്ഡലസ്തബകയാ തമ്പ്യാ വിധൂതം ശിരഃ

ഉമേഷിന്റെ നല്ല വിവർത്തനം (ശാർദ്ദൂലവിക്രീഡിതം):

പൂന്തേൻ വാണി തൊടായ്മയായരികിൽ വന്നീടാത്ത നേരത്തിലാ-
ക്കാന്തൻ ചുണ്ടിലൊരുമ്മ നൽകുവതിനായാക്കണ്ണു കാണിക്കവേ,
താൻ തന്നേ ചിരി തൂകി, യംശുകമെടുത്താസ്യം മറ, "ച്ചില്ലെടാ
കോന്താ" യെന്നു കുലുക്കിനാൾ തലയവൾ, തൻ കമ്മലാടും വിധം.

എന്റെ പരിഭാഷ/പാരഡി/ട്രോൾ (ഇന്ദ്രവജ്ര):

തീണ്ടാരിയായോൾക്കൊരുമുത്തമേകാൻ
ചുണ്ടാലമർത്തിക്കൊതിയോടെനിൽക്കാൻ
കണ്ണാലെഞാനെത്ര കസർത്തു കാട്ടി
പെണ്ണോ ചിരിച്ചേച്ചു പതുക്കെ മുങ്ങീ!