പ്രിയേ ചാരുശീലേ!
നിരാലംബനായിട്ടുഴന്നൂ രമേശൻ,
ഇരപ്പാളിയായ് ശംഭു, വർക്കൻ കറങ്ങും
എന്നും
ഉടുത്തുള്ള പട്ടൊന്നു മേൽപ്പോട്ടൊതുക്കി-
ത്തിടുക്കെന്നരക്കെട്ടു ധൃഷ്ടം മുറുക്കി
എന്നുമൊക്കെയല്ലാതെ ഭുജംഗപ്രയാതത്തിൽ ശൃംഗാരശ്ലോകങ്ങൾ കണ്ടിട്ടില്ല.
പക്ഷേ എനിക്കിവിടെ ഞാൻ പഠിച്ചതിനെയൊക്കെ നിഷേധിച്ചേ പറ്റൂ. ഒരു ശ്ലോകമെഴുത്തുകാരനും സഞ്ചിരിക്കാത്ത വഴികളിലൂടെയൊക്കെ ഞാൻ സഞ്ചരിച്ചെന്നിരിക്കും. നമ്മുടെ ആനിവേഴ്സറിക്കുവേണ്ടി. I am going to break all conventional concepts of ശ്ലോകമെഴുത്ത്.
തലേനാളിലെത്തർക്കമെല്ലാം മറക്കാം
ബലേഭേഷു ചൊന്നിട്ടു വീണ്ടും രമിക്കാം
അയേ നായികേ, തങ്കമാം പ്രാണനാഥേ,
പ്രിയേ ചാരുശീലേ, മനസ്സെന്തു ചൊൽവ്വൂ?
വൃത്തം: ഭുജംഗപ്രയാതം
Labels: ഭുജംഗപ്രയാതം, ശ്ലോകം